دروغگویی در نوجوانان

نوجوانی یکی از حساس‌ترین مراحل زندگی است. در این سن اختیار و توانایی فرد بیش از دوران کودکی است و والدین نمی‌توانند مانند گذشته بر رفتارهای فرزند خود نظارت کنند.
علاقه به تجربۀ حس استقلال و تنهایی از اصلی‌ترین عوامل دروغگویی نوجوانان است. نوجوانان فکر می‌کنند که دیگر بزرگ شده‌اند و خودشان می‌توانند به تنهایی تصمیم بگیرند.
در دوران کودکی دروغ گفتن دربارۀ مسائل پیش‌پا‌افتاده است اما با گذر زمان و رشد عقلانی دروغ‌ها نیز به مسائل پیچیده‌تری گسترش می‌یابند. تا جایی که این دروغ‌ها دربارۀ تکالیف مدرسه، رابطه با دوستان و فعالیت‌های خارج از خانه ادامه می‌یابد. پنهان‌کاری‌ها بیشتر شده در نتیجه خطراتی نوجوان را تهدید می‌کند.
اما اگر همواره نوجوان خود را کنترل کنید و به او مشکوک باشید، او نیز برای مقابله با شما دروغ می‌گوید و انگیزه‌ای برای راست‌گویی نخواهد داشت.
حتی اگر نوجوان شما در مورد مسئلۀ مهمی دروغ گفت (مثلاً برداشتن پول از کیف یا جیب شما و انکار آن)، جا نخورید. ریشه‌یابی دروغ مهم‌تر از پرداختن به مسئلۀ دروغگویی است. علت اصلی دروغ را کشف کنید. با برطرف کردن علت، احساس نیاز به دروغ گفتن نیز از بین می‌رود.

نکات مهم در برخورد با دروغگویی نوجوانان

●به حریم خصوصی او احترام بگذارید.
●اجازه دهید که در بحث‌ها شرکت کرده و نظرات خود را بیان کند.
●به او در حد معقول آزادی بدهید.
●برای استقلال او احترام قائل باشید.
●خواسته‌های خود را به صورت دستوری بیان نکنید زیرا در مقابل دستور مقاومت می‌کند.
●اگر دروغ می‌گوید به او نشان دهید که متوجه دروغ او شده‌اید و ناراحت هستید اما او را تنبیه نکنید.

حتی اگر بهترین شرایط خانوادگی نیز در خانه حکم فرما باشد، در این سنین برخورد و اصطکاک میان فرزندان و والدین پیش می‌آید. تفاوت نسلی و شرایط مختلف فرهنگی و اجتماعی همیشه وجود دارد از مشکلات فرار نکنید. با چالش ها روبه‌رو شوید و ضمن حفظ خونسردی، در تعاملی سازنده مسائل را با کمک نوجوان خود حل کنید.
برای عبور صحیح از این چالش‌ها آموزش ببینید.