اعتماد به نفس هدیه والدین به کودکان

اعتماد به نفس عامل اکتسابی است که از بدو تولد پایه‌های آن در ذهن هر یک از انسانها گذاشته و با مرور زمان این امر گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌شود.

در حقیقت اعتماد به نفس تقابلی است از این سه پدیده: باور، رفتار و احساس

اگرچه نقطه شروع اعتماد به نفس باورهای مثبت و پیش برنده است، هر یک از این سه، چون اضلاع یک مثلث بر دو ضلع دیگر اثر می‌گذارد.

در واقع هر باور و طرز تفکر مثبت، رفتار مثبتی به دنبال می‌آوردو بروز این رفتار، احساس مثبت خاصی در شخص ایجاد می‌کند. این احساس مثبت آن باور اولیه را تقویت میکندو باورهای استوار، رفتارهای استوارتر و گسترده‌تری به دنبال دارند؛ که به نوبهٔ خود سبب به وجود آمدن احساسی خوب و عالی‌ میشوند.

پژوهشگران دریافتند که اعتماد به نفس در کودکان تا سن پنج سالگی به‌طور کامل شکل می‌گیرد.

محققان آمریکایی می‌گویند کودکان زمانی که پنج ساله می‌شوند، از احساس اعتماد به نفسی برخوردار هستند که به لحاظ تکامل با بزرگسالان قابل مقایسه است.

پیش از این گمان می‌رفت که کودکان تا پیش از سنین دبستان، کم سن و سال هستند و نمی‌توانند احساس منفی یا مثبت نسبت به خود داشته باشند.

این مسئله نشان میدهد که رفتار والدین با کودک تا قبل از 5 سالگی به شدت در میزان اعتماد به نفس او در بزرگسالی موثر است.

بنابراین پرورش اعتماد به نفس در کودکان مهم‌ترین عامل برای مقابله با چالش‌هایی است که در بزرگسالی با آن رو به رو می‌شوند.

کودکان با اعتماد به نفس معمولاً در بزرگسالی بیشتر از زندگی خود لذت می‌برند و کمتر با افسردگی مواجه می‌شوند.

کمبود اعتماد به نفس کودک باعث می‌شود در دوران نوجوانی توانایی ارتباط با همسالان خود را نداشته باشد و یک شخص گوشه‌گیر و منزوی شود.

متأسفانه در بسیاری از خانواده‌ها، چون مهمترین مسئله برای والدین حرف‌شنوی و تسلیم بودن فرزندان می‌باشد، اغلب با ایجاد محدودیتهای غیرضروری و مشکل آفرین، مانع رشد اعتماد به نفس در کودکانشان میشوند.

براساس اعلام روانشناسان، روش‌های سخت‌گیرانه والدین منجر به کاهش اعتماد به نفس در فرزندانشان می‌شود چرا که این امر باعث عدم قدرت تصمیم‌گیری فرد شده و در شرایط گوناگون او را به چالش می‌کشد.

ودر بزرگسالی باعث عدم خودباوری و اتکای به نفس  می‌شود.

مراقب کودکانمان باشیم.